سفارش تبلیغ
صبا ویژن

دنیای بازی

حالت بتل رویال بازی Battlefield V – تجربهای ناخوشایند

الکترونیک آرتز از مدت‌ها قبل وعده حضور حالت بتل رویال را در بتلفیلد 5 داده بود، اما بدیهی است اضافه کردن آن درست یک ماه بعد از عرضه یک بتل رویال قوی و البته فری-تو-پلی، یعنی ایپکس لجندز توسط همان ناشر، تصمیم چندان درستی به نظر نمی‌رسد. هرچند شاید مقصر اصلی، تیم توسعه بتلفیلد 5 بوده که تعلل زیادی در آماده‎‌سازی این مود -به عنوان ترند اصلی این روزهای دنیای گیمینگ- داشته و اگر حالت Firestorm از همان روزهای اول در بازی بود، سرنوشت متفاوتی برای آن رقم می‌خورد.

فایراستورم درست مثل بلک‌آوت در کال آو دیوتی بلک‌آپس 4 به عنوان یک محتوای رایگان در یک بازی 60 دلاری محسوب می‌ شود و طبیعتاً نمی‌تواند به اندازه سه گزینه مشهور دنیای بتل رویال که کاملاً رایگان یا حداقل ارزان قیمت هستند مخاطب داشته باشد، اما در هر صورت از آنجایی که هر کدام فضا و محیطی منحصر به فرد دارند، تجربه‌ای متفاوت را در اختیار کاربران قرار می‌دهند.

با ورود به بخش فایراستورم در منوی بتلفیلد 5، مثل سایر بازی‌های این ژانر، در مرحله نخست کاراکتر قابل بازی‌مان را انتخاب می‌کنیم که در واقع تنها ظاهر ماجرا است. خوشبختانه بتلفیلد 5 از ابتدا قابلیت‌های شخصی‌سازی جالب توجهی برای هر کلاس از سربازان ارائه نموده و می‌توان در دو گروه متحدین و متفقین، مجموعاً 8 ظاهر منحصر به فرد در اختیار داشت.

با اعلام آمادگی برای شروع بازی، اولین نقطه ضعف فایراستورم به شکلی مشهود در مقابل چشمان بازیکن خودنمایی می‌کند. در حالت تک نفره (Solo) روی پلتفرم ایکس باکس وان معمولاً بین 1 الی 3 دقیقه طول می‌کشد تا بستر مناسب برای ورود فراهم شده و پس از آن نیز 60 ثانیه باید در لابی انتظار کشید. یعنی عملاً برای تجربه فایراستورم در هر نوبت حداقل 5 دقیقه معطل خواهید شد که این مسئله اگر با مرگ زودرس بعد از فرود همراه شود بسیار آزاردهنده خواهد بود.

انتخاب بخش تیمی (Squad) که اوضاع را به مراتب خراب‌تر هم می‌کند. اگر دوستانتان غایب باشند و بخواهید به صورت مستقل وارد یکی از تیم‌های عمومیِ آماده به بازی شوید، به احتمال زیاد ناامید خواهید شد. در تجربه شخصی من، دو نوبت برای ورود به بازی به صورت تیمی تلاش کردم، اما متاسفانه کاملاً بی‌فایده بود و هر بار بعد از حدود 8 الی 10 دقیقه انتظار، با پیغام «یافت نشدن سرور مناسب» مواجه شدم.

بنابراین مجبور شدم برای امتحان کردن این بخش از چند نفر از دوستانم خواهش کنم با من همراهی کنند. ضمن اینکه در این شرایط نیز معمولاً بین 6 الی 8 دقیقه معطل می‌شدیم، چرا که گرد هم آمدن سایر تیم‌ها به نوبه خود زمان قابل توجهی طلب می‌کند. شکی نیست در پلتفرم‌های پی‌سی و پلی استیشن 4 اوضاع به این بدی نیست، ولی با جرأت می‌توان گفت همچنان حالت‌های فرانت‌لاین و اوپریشینز محبوب‌ترین قسمت‌های بتلفیلد 5 هستند.

المان‌های مختلف فایراستورم مجموعه‌ای پیوسته به یکدیگر هستند که هر کدام به نحوی روی تجربه دیگری تاثیر مستقیم می‌گذارند و در نتیجه نمی‌توان آنها را به تفکیک بررسی کرد. بنابراین سعی می‌کنم با توصیف یک نوبت کامل از بازی، یعنی از مرحله پایین پریدن از هواپیما تا کشته شدن یا پیروزی به عنوان نفر اول، تجربه حالت بتل رویال در بتلفیلد 5 را از نظر بگذرانیم.

در فایراستورم پا به شبه‌جزیره بزرگی به نام Halvoy خواهید گذاشت؛ نقشه‌ای که به ادعای سازندگان، بزرگترین مپ تاریخ سری بتلفیلد بوده و حدوداً 10 برابر بیشتر از Hamada به عنوان بزرگترین نقشه نسخه پنجم وسعت دارد.

از دیدگاه جغرافیایی، محاسبات برخی از کاربران در ردیت نشان می‌دهد وسعت کلی هالووی تقریباً 12 کیلومتر مربع است؛ اما بدیهتاً این ابعاد برای 64 نفر خیلی بزرگ است و بتل رویال را خلوت و کسل‌کننده می‌کند. به همین علت در هر نوبت از بازی، به صورت تصادفی تنها بخشی از آن قابل بازی است (در میان حلقه آتشین قرار می‌گیرد) که به طور میانگین 5.6 کیلومتر مربع اندازه دارد.

این ابعاد تقریباً برابر با وسعت 5.5 کیلومتر مربعی نقشه فورتنایت است که البته با 100 نفر بازی می‌شود؛ با این تفاسیر به وضوح می‌توان دریافت جمعیت 64 نفره فایراستورم حتی برای قسمت محدودی از نقشه هالووی کم است و در دقایق ابتدایی فرود (به جز در مناطق میانی) با رخوت و خلوتی بیش از معمول همراه خواهد بود.

از طرفی شمایل و طراحی هالووی ترکیبی ساده و آشنا از چمنزار، دریاچه و تپه‌های برفی کوتاه قامت است که در سراسر آن به شکلی مشابه گسترده شده و عملاً تجربه هر گوشه از آن در نوبت‌های مختلف بازی، تفاوت قابل لمسی ایجاد نمی‌کند. بنابراین در این گام باید از توسعه‌دهنده بازی پرسید دقیقاً فایده طراحی چنین نقشه‌ای با ابعاد خیلی بزرگ و مانور تبلیغاتی روی آن چیست؟

احتمالاً تمام این موارد هنگامی که هنوز از هواپیما بیرون نپریده‌اید برای چند لحظه ذهنتان را مشغول می‌کند و بعد از انتظاری طولانی با اصل ماجرا مواجه خواهید شد. با گذر از یک تجربه اولیه خیلی ضعیف، بالاخره می‌توان با المان‌های قابل قبول و مناسب فایراستورم آشنا شد.

کنترل بازی هیچ تفاوتی با سایر بخش‌ها ندارد و از همان الگوی دوست‌داشتنی سری بتلفیلد پیروی می‌کند؛ به علاوه اینکه فرآیند استفاده از چتر نجات به مراتب ساده‌تر از سایر عناوین مشابه است و به راحتی می‌توانید با کمی مهارت و دقت، درست در نقطه مورد نظرتان فرود بیایید.

به عنوان یک بازی بتل رویال، می‌بایست در اولین قدم شروع به جست‌وجو و جمع‌آوری انواع سلاح، گلوله، بسته سلامتی، زره و غیره کنید. خوشبختانه فراوانی این آیتم‎ها در فایراستورم بسیار خوب است و کمتر پیش می‌آید که پس از چند دقیقه همچنان دست خالی باقی مانده باشید. اگرچه تعدد ساختمان‌های قابل گشت و گذار در هالووی زیاد نیست، اما در عوض در محیط‌های باز و در گوشه و کنار سنگرها و مخروبه‌ها نیز می‌توان تجهیزات مفیدی پیدا کرد.

همانطور که حتماً می‌دانید تفاوت عمده حالت بتل رویال بتلفیلد 5 با سایر عناوین این ژانر، وجود وسایل نقلیه جنگی متعددی است که در نگاه نخست شاید تصور کنید تعادل بازی را برهم می‌زنند. اما توسعه دهندگان توانسته‌اند به خوبی این مسئله را مدیریت کنند؛ چرا که استفاده از یک هلیکوپتر یا تانک در فایراستورم به هیچ عنوان اهرم قدرت بزرگی به دست بازیکن نمی‌دهد.

در واقع برخلاف سایر بخش‌ها، در وسایلی که درون نقشه هالووی یافت می‌شوند نمی‌توان به صورت همزمان رانندگی و تیراندازی کرد. به این معنا که برای شلیک از لوله تانک یا تیربار نفربر، می‌بایست تغییر جا داده و وسیله به حالت سکون در بیاید. از طرفی برخی دیگر از ادوات جنگی سیار تنها داخل آشیانه‌هایی پیدا می‌شوند که باز کردن درب آنها آژیر خطری را فعال کرده و تا شعاع بسیار بالایی سایر بازیکنان را خبر می‌کند. در نتیجه معمولاً هنگام خروج از آنجا چند نفری انتظارتان را خواهند کشید.

این مسئله عملاً جنبه بهره‌وری از وسایل نقلیه را زیر سوال می‌برد، اما در حالت بازی گروهی یا همان Squad شرایط متفاوت خواهد بود؛ اگر همراه با دوستانتان باشید و همزمان سوار یک وسیله جنگی شوید، طبیعتاً یک نفر می‌تواند رانندگی کرده و همزمان یک یا دو نفر تیراندازی کنند. گفتنی است در این شرایط نیز تعادل بازی برهم نمی‌خورد، چرا که ابزار ضدزره زیادی از جمله دینامیت و آرپی‌جی در دسترس هستند و بقیه بازیکنان به استقبالتان خواهند آمد، به علاوه اینکه گروه‌های دیگر نیز از همین وسایل نقلیه استفاده می‌کنند.

در ادام? توضیح تجهیزات جنگی باید گفت فایراستورم نیز مانند دیگر بازی‌های این سبک Resupply Point دارد که البته آنها را با چاشنی آشنای بتلفیلد همراه کرده است؛ برای دریافت مجموعه‌ای کاربردی از سلاح و محافظ در بازی می‌بایست مثل بخش Conquest پرچم‌های معین شده‌ای در نقاط مختلف را فتح کنید. اما باید این نکته مهم را مد نظر داشت که تسخیر آن مناطق به اطلاع تمام بازیکنان حاضر در میدان خواهد رسید، در نتیجه همیشه بعد از اتمام کار، با چند نفر تشنه به خون روبرو خواهید شد.

در چنین شرایطی فتح یک پرچم در حالت تک‌نفره چندان ایده جالبی نیست، چون هم به قدری لوت کافی در سطح نقشه پراکنده شده که هرگز دست خالی نمی‌مانید، و هم زنده ماندن بعد از تسخیر پرچم کار ساده‌ای نیست. اما مثل سایر موارد این اتفاق در حالت گروهی کاربردی‌تر خواهد بود و هم‌تیمی‌ها می‌توانند یکدیگر را کاور کرده و از کشته شدن رهایی یابند.